De eerste normale dag

The day after had Wajaan een lekkere ontbijt/lunch gemaakt. Daarna hebben we wat rondgehangen in en vooral niet om het huis. Het regende namelijk pijpenstelen!!! Met bakken kwam het uit de normaliter tropische en paradijselijke hemel vallen. Blijkbaar hadden de Hindoestaanse, Boeddhistische en islamitische grootheden hier ook geen weerwoord op. Tja wat doe je dan? Beetje chillen, slapen (Jente die heeft blijkbaar heel veel in te halen), lezen etc. Tja en als je dan al geen jetlag had, dan kreeg je hem wel met dat voetbalwedstrijdritme. En we hadden nog 1 nachtprogramma te gaan. Na veel geklungel bleek de oplossing voor het technisch probleem dat we geen tv zenders konden ontvangen, heel simpel te zijn. Met de bedoeling dat we vannacht de finale konden kijken. Maar niets was minder waar. Ondanks de spoedtaalcursussen Arabisch, Chinees, Russisch, Indonesisch was er tussen de 35 zenders geen enkele bij die de finale uitzond. Wel hadden we gelukkig de mogelijkheid om Kuwait D4 tegen Egypte D5 te kunnen zien. En daar chauffeur Wajaan er niet was, restte ons niets anders om bij de bewaking in een ruimte van 1,5 meter bij 1,5 meter oude tijden te laten herleven: kijken naar een schermpje van 30 cm bij 40 cm. De leesbril hadden we net niet nodig. Tijdens de wedstrijd kwam de gedachte regelmatig voorbij: nederland had hier moeten staan! Uiteindelijk 6.30 uur naar bed om om 8.30 weer op te staan.