Het eerste uitje.

Vandaag met Wajaan op stap. De eerste stop was bij de tempel Gunung Kawi. Gehuld in Sarong liepen we het tempelcomplex binnen. Na in de eerste meters om de haverklap aangesproken te worden of we iets wilden kopen, liepen we een stenen glibberige trap omlaag. Er liep een pad door dit behoorlijk in verval geraakte tempelcomplex. De hoogtepunten waren 2 tegenover elkaar liggende in de stenen wand uitgehouwen 8 figuren. Met name door de fantasieën op basis van de avonturen van Indiana Jones en the tempel of Doom, speelden zich sur Place de spannendste dingen af; stenen die door een druk erop, het gehele complex onder water zouden zetten (het regende dus het gevoel van nattigheid hadden we), een trap die brak waardoor er een enorme masse kevers uit de gaten kwamen en een steen die gedraaid werd om de gouden kop van een Inca mee te kunnen nemen. Enfin, we gaan maar door...
We reden vervolgens naar een koffieplantage op weg naar het noorden. De rondleiding was beperkt. Een lange "gang" onder allerlei bomen en planten door. Goede en slechte cacaobonen, gemberstruiken, kaneelsprieten, soorten koffiebonen en een aantal die de jongen zelf niet kende. Aan het einde konden we na het productie uitgelegd te hebben gekregen, proeven met als doel wat te kopen in de shop. Femke probeerde als enige koffiedrinker uiteraard de duurste koffie ter wereld: luwak-koffie, gemaakt van de uitwerpselen van een luwak, een soort hermelijn, die in de maanden juli-september vooral koffiebonen opvrat. Deze hebben door het verteringsproces een speciale smaak gekregen. Femke vond het wel lekker maar proefde het verschil niet echt. Jente nam cacao- koffie en de rest chocolademelk. En daarbij gemberthee en lemonthee. Alles organisch bereid. Enfin, we hebben wat gekocht en zijn verder gegaan, op weg naar de Gunung Batur, een hoge nog niet uitgewerkte vulkaan die nog bezaaid was met lava van de laatste eruptie in 1974. Vrachtwagens reden af en aan om de lavastenen en verpulverde lava in te laden voor de Balinese bevolking. Boven op de berg was het helaas erg bewolkt. Maar naarmate we het landschap aan de binnenzijde verder inreden, klaarde het wat op. Nog een paar mooie foto's gemaakt en we reden weer richting Siyut. Onderweg wilden we graag domestic eten en daarmee bedoelden we "zoals de bevolking dat doet". Dat dat niet in een toeristische lokatie moest zijn, was Wajaan duidelijk. We kwamen ergens terecht waar we prima een hapje hadden gegeten maar waar waar we tegen Wajaan de volgende keer nog iets duidelijker moeten zijn. We bedoelden eigenlijk lokaler eten. Thuis in Siyut brak het zonnetje een beetje door. Terwijl Jouri en ik probeerden het internet in werking te krijgen hetgeen niet gelukte, vlijden Jitske en Femke zich op een stoel in de zon. Jente ging slapen. Na het eten (Wajaan had oa springrolls gemaakt, mmmm) nog wat ontspannen om nu toch op tijd naar bed te gaan. Want morgen gloort weer een nieuwe dag waar we voor 2 nachten op weg gaan naar de oostelijke kant van Bali.